Wat doen we met afvalcomposieten, zoals polyesterboten en windmolen-rotoren? Onderzoek naar mogelijkheden voor hergebruik moet de oplossing bieden.
De groeiende berg afgedankte polyesterboten in Nederland vraagt om een oplossing. Ze worden vaak gestort als afval, maar dat kost geld en is niet milieuvriendelijk. Het past niet in het streven naar een circulaire economie, waarbij afval weer wordt gebruikt als grondstof. Dit soort afvalcomposieten, oftewel thermoharde end-of-life composietproducten zijn er heel veel: windmolen-rotoren, veevoeder-silo’s, sandwichpanelen, bouwproducten, enzovoort.
Recycling van deze materialen tot elementaire grondstoffen (zoals kunsthars of vezels) is niet mogelijk vanwege het thermoharde karakter van de kunststof: ze kunnen na uitharding niet meer smelten. Toch zijn vaak een aantal eigenschappen van de end-of-life composietproducten op een goed niveau, zoals de mechanische sterkte en stijfheid en de corrosiebestendigheid. Hierin ligt de sleutel voor het principe van de nieuwe methode van hergebruik van end-of-life composietproducten. In nauwe samenwerking met het bedrijfsleven doet Windesheim momenteel toegepast onderzoek naar deze methode. Doel: zo weinig mogelijk bewerkingen toepassen op het product en de aanwezige goede eigenschappen (mechanische sterkte en stijfheid en corrosiebestendigheid) zo veel mogelijk te behouden.
Een composiet plankprofiel is gedeeltelijk opgebouwd met hergebruikte composiet versterkingsstroken. Een dergelijk profiel zou gebruikt kunnen worden als oeverbeschoeiingsprofiel waarbij de goede mechanische eigenschappen van de hergebruikte composietstroken opnieuw worden benut voor het realiseren van een sterk product dat geschikt is voor permanent contact met water.
Er is dus een combinatie nodig van het hergebruikte materiaal en vers (‘virgin’) materiaal (versterkingsvezels, kunsthars en U-profielen). Niettemin worden de goede eigenschappen van het hergebruikte composietproduct grotendeels benut. Daarmee past de methode in het principe van de circulaire economie, waarbij het end-of-life-product omgezet wordt Van Afval Naar Grondstof (VANG). Momenteel zijn twee zogenaamde KIEM-VANG-projecten gestart waarin de methode van hergebruik van thermoharde end-of-life composietproducten wordt onderzocht en getest. Dit wordt gedaan in nauwe samenwerking met midden- en kleinbedrijven, de branchevereniging VKCN en de overkoepelende federatie NRK. Het gevoel over deze nieuwe aanpak is positief en het lijkt veelbelovend. Inmiddels is er op de campus van Hogeschool Windesheim al een windmolen-rotorblad verzaagd tot elementen en hebben drietal studenten van de opleiding Industrieel Product Ontwerpen aan prototypes gewerkt.